من کیستم؟

من کیستم؟ شاید که نقشی روی آبم

گویی که سرشار از تهی همچون حبابم

من کیستم؟ شاید زنی بر باد رفته
یا جای پای عشق های چون سرابم

من کیستم؟ شاید غباری پشت شیشه
شاید که شعر کهنه ای در یک کتابم

من معنی ناکامی ام، تصویر رنجم
افیونی اندوه بی حد و حسابم

شاید که باغی زرد در شب های پاییز
یا خسته ای از خویش و سر تا پا عذابم

شاید که گور سرد صدها آرزویم
شاید کلید یک سوال بی جوابم

شاید که روحی مرده در ویرانه هایم
یا کوچه گردی خسته در شهری خرابم

یا ساقه های سبز احساسی لطیفم
یا هاله ی ابهام...یا همرنگ خوابم

من کیستم؟عشقی فروزان و دل انگیز؟
یا یک هوس؟ یک آرزو؟ یک التهابم؟

پندار هر کس هرچه بادا باد، اما
من یک" ستاره " گاه حتی آفتابم...